Toen ik na het zien van Titane van de bioscoop naar huis liep zag ik ineens alleen maar vreemde types op straat. Een man met een woeste blik en lang haar die een tas droeg waarvan ik vermoedde dat er een hakbijl in zat. Een graatmager stel waarvan de jongen zijn hand op haar bil legde, of in ieder geval de plek waar een bil had moeten zitten. Twee zeer gespierde mannen die bezig leken met een stare down. De hele weg, alleen maar griezels.

Het waren natuurlijk geen griezels. Mijn hoofd maakte dat van hen zoals het van een stapel kleren in het donker een monster kan maken. Dat kwam door de film die ik net gezien had. Titane, veel heftiger ga je ze niet zien. Regelmatig wendde ik mn hoofd af, dat hielp maar half want het geluid draagt net zo goed bij aan de huiveringwekkendheid.

Er wordt amper gesproken in de film en ik betwijfel zelfs of het verhaal wel zo belangrijk is. Titane is een beleving, een zeer gewelddadige beleving. De openingsscene is formidabel. Een dreinerig kind op de achterbank van een auto veroorzaakt een auto-ongeluk dat ze ternauwernood overleeft. Is ze slachtoffer of dader? Ze groeit op en is uit op wraak. Daarbij komen allerlei zaken aan de orde maar gender-issues voeren wel de boventoon. Is het een vrouw, een man en is dat nog belangrijk? Het is een Franse film dus het gaat ook over liefde. Maar op een manier zoals ik die nooit eerder tegenkwam. En seks natuurlijk. Titane bevat de opmerkelijkste seksscene die ik dit jaar zag. 

De film, die in Cannes de Gouden Palm won, is zo heftig dat ik niet durf te zeggen ga m zien. Dus zul je m nu wel gaan zien. Maar weet dat ik je gewaarschuwd heb.