Het lampje van het antwoordapparaat knippert alarmerend, de mailbox oogt als een digitale versie van een overvolle postzak, op de hd-recorder staat een hele reeks opgenomen tv-uitzendingen en dan is er nog de gewone post.
Nog speedy van de jetlag, zap ik er deze ochtend in mijn eigen vertrouwde huis als een razende doorheen. Vier uur later ben ik bij. Dat waren de twee voorbije weken.
Zou het niet altijd zo kunnen? In plaats van de dagelijkse stress gewoon eens in de twee weken op fast forward door alles heen zappen en de rest van de tijd relaxt blijven?