U allen, de ballen

Toen vorige maand bekend werd dat eind 2015 op het plein voor het Centraal Station twee wereldbollen geplaatst zullen worden, brak geheel volgens Rotterdamse traditie de pleuris uit. Al snel werd de Facebook-pagina ‘Pleurt op met je ballen’ opgezet, die inmiddels bijna 5000 likes heeft. Lachen natuurlijk, zoals het hoort. En zoals het ook hoort: niet gehinderd door enige deskundigheid. De standaard Rotterdamse reactie op nieuwe zaken luidt: het is niks en het wordt niks. Opmerkelijk want Rotterdam is tegelijkertijd de stad waar veel nieuwe dingen vandaan komen.
Heel vreemd is de skepsis ook weer niet want de schets die rond werd gestuurd zag er nogal plastisch uit. En ja, het lege plein is mooi. Maar leegte is niet iets waar Rotterdam gebrek aan heeft.
Ik denk dat de bollen geweldig gaan worden. En ik denk ook dat ze binnen de kortste keren geliefd gaan worden. De reden daarvoor is simpel: ik heb nog nooit een slecht kunstwerk van Olafur Eliasson gezien. Zijn werk Notion Motion in Boijmans is een van de mooiste werken die ik ken. Het klinkt misschien gek maar als je daar naar keek had je het idee dat je iets heiligs aanschouwde. En dat alle andere toeschouwers dat tegelijkertijd ook beseften. Misschien was het wel het oergevoel dat de prehistorische mens bij Stonehenge voelde. Zoals wel vaker bij kunst valt het niet goed uit te leggen. De beste kunst vertolkt gevoelens die amper onder woorden zijn te brengen.
Dit weekend zag ik in Fondation Louis Vuitton in Parijs zijn ‘Inside the Sun’. Ook weer geel, een kleur die de bollen ook zullen krijgen. Met ogenschijnlijk zeer simpele middelen weet hij magie op te roepen. Anders kan ik het niet omschrijven. Dat het geel de huiskleur is van Louis Vuitton’s concurrent Mandarina Duck is vast toeval maar paste geheel bij het kunstwerk dat alles groter maakt en je uitnodigt te spelen met je reflectie. Dat doen de wereldbollen ook in zekere zin, ze raken elkaar precies op de plek van Rotterdam, de stad van kosmopolieten die soms te gretig doen alsof ze uit de provincie komen.
Nou ja, “de pleuris”….. Slechts 5000 likes is nihil ten opzichte van 620.000 Rotterdammers. Dat is amper 0,8%. Maar die 0,8% is wel heel luidruchtig in de forums bij kranten en de regionale omroep. Maar het blijft slechts 0,8%. Het is daardoor nog minder dan een verkoudheidje.
Ik ken het ‘gele licht’ als een middel bij Eliasson om alles wat zich in dat licht bevindt optisch als zwartwit over te laten komen (bij mensenogen). Is dat bij Vuitton ook zo?