In haar Volkskrant-column houdt Harriet Duurvoort vandaag een pleidooi voor pontjes tussen Rotterdam-Zuid en de stad. Dat moet bewoners van Zuid in staat stellen om met hun bakfiets naar de rechter Maasoever te gaan.

Voor wie Rotterdam niet kent, de rechter Maasoever is waar het stadsleven zich afspeelt. De linker Maasoever, Zuid, wordt daarentegen wel de Boerenzij genoemd. Vroeger woonden er alleen maar Brabanders en Zeeuwen die in de haven kwamen werken. Ze huurden hun huizen per week en zo gauw het mooi weer werd verlieten ze die voor een zelfgebouwd huttendorp.

In de jaren dertig woonde er op Katendrecht een groot aantal Chinese arbeiders, geïmporteerd om een havenstaking te breken. Later kwamen de gastarbeiders op Zuid. In een enkele straat op Feijenoord woont een heel Marokkaans dorp, is me wel eens verteld. Nu zullen er Polen en Bulgaren huizen. Zuid is een global village, in de zin dat er steeds andere dorpen uit de wereld wonen.

In haar column klaagt Duurvoort, zelf overigens uit Amsterdam afkomstig, dat de Erasmusbrug te steil is voor bakfietsers en ze daarom vast zitten op Zuid. Het imposante bouwwerk is amper 20 jaar oud en nu al ingehaald door de tijd. Architect Ben van Berkel kon natuurlijk niet bevroeden dat de bakfiets het stadsvervoermiddel van de 21e eeuw zou worden.

De ironie wil dat de Erasmusbrug juist aangelegd is om Zuid definitief te ontsluiten. Want om de een of andere reden komen bewoners van de rechter Maasoever – dat is meer dan Noord, ook Rotterdam-West en Rotterdam-Oost liggen er, nooit op Zuid. Ik ken bijvoorbeeld bijna niemand die op Zuid woont. Ik kom er ook nooit, nou ja zelden. Niet omdat ik er iets tegen heb maar gewoon omdat ik niet zou weten wat ik er moet doen. Er is een overdekt winkelcentrum, een soort mini Hoog Catherijne en dat is net zo erg als het klinkt. De Kuip staat er maar ik houd niet zo van voetbal. Dat is trouwens heel zacht uitgedrukt, laatst vertelde iemand me wie Messi is, ik had als enige Aardbewoner nog nooit van hem gehoord. Ik vergeet vast iets maar dat is het wel zo’n beetje. Ik kom vaker in Amsterdam, zelfs in Utrecht of Antwerpen dan op Zuid.

Voordat de Erasmusbrug werd aangelegd moest de metro Zuid ontsluiten. Niet gelukt. ’s Ochtends rijden de volle metro’s van Zuid naar Noord. De andere kant op zijn ze leeg. ’s Avonds is het andersom. De metrotunnel kostte slechts 170 miljoen gulden en ze hadden de helft kunnen besparen door m eenrichting te maken.

Met de Maastunnel in de jaren 40 lukte het al evenmin. En tientallen jaren daarvoor werden de Maasbruggen aangelegd met hetzelfde doel: Zuid bij de stad betrekken. Het hielp allemaal niet. Zuid is het Antarctica van de stad, zeer belangrijk maar verder is er niks te beleven.

Nu moeten er dus pontjes komen. Van mij mag het maar de grap is natuurlijk dat er voordat al die bruggen en tunnels werden aangelegd ook pontjes voeren. Dat werkte niet. Nu moeten bakfietsveren opnieuw het onoplosbare probleem gaan oplossen. Je zou er het heen en weer van krijgen.