Zaterdag zag ik The Connection, een Franse film over de beruchte French Connection, de heroïnesmokkel in de jaren zeventig van Marseille naar New York. Dat is een gedurfde onderneming want er is al eens een film over gemaakt: The French Connection met Gene Hackman, een van de beroemdste gangsterfilms ooit (te zien via Netflix).

The Connection kan niet in de schaduw staan van zijn grote Amerikaanse broer maar ik vond het toch een bijzondere film. Hij werd onder meer genomineerd voor een Cesar voor het production design en terecht, je waant je helemaal in de jaren zeventig, begin jaren tachtig.

Heroïne was toen een maatschappelijke plaag waar wat we nu meemaken bij verbleekt. Iedereen kende wel minstens een iemand die verslaafd was, of iemand die er dood aan was gegaan. Meisjes van 15, 16 jaar tippelden op straat om aan hun shots te komen. Door de straten liepen halve en hele zombies. Criminaliteit was alom aanwezig. Soms verbaas ik me er over dat daar nooit meer over gesproken wordt, hoe erg het toen was en hoe fijn het is dat we van die ellende af zijn,

In The Connection, originele titel La French, maakt onderzoeksrechter Pierre Michel (gespeeld door Oscar-winnaar Jean Dujardin) jacht op crimineel Tany Zampa die de hele stad aan het corrumperen is. Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Na afloop zocht ik op hoe dat ook alweer echt zat en zag dat de Wikipedia-pagina over Zampa veel uitgebreider is dan die over de held Michel. Het voelde wreed.