Le Semeur vertelt het verhaal van een afgelegen dorp in de Franse bergen in de 19e eeuw. Napoleon III heerste met harde hand. Alle mannen uit het dorp werden gevangen genomen en afgevoerd zonder dat duidelijk was of ze ooit terug zouden keren. De vrouwen staan er alleen voor en gaan verder als zelfvoorzienende gemeenschap. Dat mannenloze bestaan heeft als nadeel dat ze zich niet kunnen voortplanten. Ze spreken af dat mocht er ooit een man komen ze hem gezusterlijk zullen delen in het bed. En verdomd: er komt een man.Le Semeur trekt je helemaal het dorp in. Het leven is er traag, er wordt weinig gesproken en veel verzwegen. Ik sluit niet uit dat hele volksstammen na het zien op zoek gaan naar het bewuste dorpje. Ook al omdat gesteld wordt dat het een waargebeurd verhaal is. Voordat je na het verlaten van de bioscoop naar Frankrijk afreist kan ik je aanraden dat laatste even goed te checken.De film laat zich inspireren door de schilderijen van Jean-Francois Millet, waar onder meer Van Gogh fan van was. De titel is ook ontleend aan een werk van hem, De Zaaier. Je kunt in een museum voor zo’n schilderij gaan staan en je trachtten te verplaatsen naar het maakproces, een tijdreis maken, de schildersezel als het ware zien staan, de stemmen horen. Deze film roept dat gevoel op en overgiet het met een smakelijke saus van liefde, verlangen en de vraag of je je hart volgt of de groep.