Toen ik de bioscoopzaal betrad, in gezelschap van twee vriendinnen, zag ik dat ik de enige man in het publiek was. Verder had ik geen idee waar ik naar ging kijken. De vraag is of de andere mannen afwezig waren omdat zij dat wel wisten.

Na afloop van How to have sex zaten we enigszins beduusd aan een napraattafeltje en wist ik niet zo goed wat te zeggen. Dat had ik eigenlijk ook nooit eerder meegemaakt. De film had diepe indruk gemaakt en ik was benauwd dat wat ik als man zou zeggen verkeerd kon overkomen. Een gevoel dat ik anders alleen maar ken van begrafenissen. Dat je iets anders tegen de rouwenden wilt zeggen dan het standaard gecondoleerd maar tegelijkertijd hen niet per ongeluk wil ontrieven met een onhandige woordkeus en daardoor verloren raakt in je eigen woordenschat.

Het is ook lastig om over de film te schrijven omdat de waarde er van in de plot schuilt en ik die niet al te zeer wil weggeven.

How to have sex klinkt als titel recht voor z’n raap maar is na enig nadenken in werkelijkheid ambigu. Het kan bijvoorbeeld zowel als een cursus, een wanhoopskreet en als een morele opvatting beschouwd worden. De film dekt bijna alle ladingen. Over de eerste invulling gaat het in de film echter amper. Er komt ook geen seksscène voor. Althans geen hitsige filmseks waarbij je naakte lijven met elkaar in de weer ziet, zoals de titel doet vermoeden.

Drie 16-jarige Britse meiden trekken voor een korte vakantie naar een Grieks feestoord, in dit geval Malia op Kreta. Ze zijn hyperactief en willen seks, of praten daar althans voortdurend over en sluiten weddenschappen af over wie het vaakst weet te neuken. Om dat voor elkaar te krijgen storten ze zich vol overgave in horecaparty’s met spelletjes die ook alleen maar om seks draaien. Lekker gek doen kortom en dat gaat er net zo onverantwoord aan toe als tieners kunnen zijn. De vakantie is een lange zuippartij die dag en nacht doorgaat met verplicht gieren, lachen, brullen.

Het eerste deel van de zeer Britse film is overweldigend, een soort achtbaan. Je wordt meegesleurd in het feestgeweld. Dergelijk wild groepsgedrag dient ook om de leegte te verjagen en de eenzaamheid te onderdrukken. Voor het uiten van twijfels is geen ruimte. De jongste, een fantastische rol van Mia McKenna Bruce, worstelt daarmee. Ze is nog maagd, wil dat graag veranderen en wordt daarmee geplaagd. Je voelt als kijker dat dit alleen maar verkeerd kan aflopen. En dat gebeurt ook. Ze loopt de verkeerde jongen tegen het lijf en ondergaat een ervaring die veel vrouwen hebben meegemaakt.

De vraag is of de film net zo herkenbaar is voor mannen. Ik vermoed dat het maar ten dele zo is. Aan hun afwezigheid in de bioscoopzaal te zien hebben ze in ieder geval geen zin daar achter te komen.

Ik vroeg me af of de jongen in de film zich überhaupt echt bewust is van wat hij doet, al is hij duidelijk een lul en is er als tegenhanger nog een jongen die het wel weet, want not all men. Ze zijn ook producten van een wereld waar meisjes nooit initiatief mogen tonen en van jongens vooral daden worden verwacht. How to have sex laat zien hoe onbespreekbaar de titel in zo’n wereld is.

How to have sex is vanaf 19 april ook online te zien.

PS: Iedere zondagavond verstuur ik In de Week, een zeer persoonlijke nieuwsbrief over wat ik de voorbije week zag, las, meemaakte en dacht. Abonneer je hier gratis.