La Viuda Negra stond direct na het uitkomen eerder deze week al meteen op nr 1 in de Netflix hitlijst. Terecht. De Spaanse thriller is een, ik zou bijna zeggen smakelijke, tv-film maar dat voelt raar want het gaat over een waargebeurde moord die in 2017 plaatsvond in Valencia. Uit de verhalen die ik achteraf las over de originele zaak begrijp ik dat de film redelijk dicht bij het echte verhaal blijft.

La Viuda Negra betekent Zwarte Weduwe, de gevreesde spin des doods, een bijnaam die in de pers ook echt gebruikt werd in het proces rond de huiveringwekkende moord. In Spanje kent denk ik iedereen de zaak en dus ook de afloop. Daarom kiezen de makers voor een wat ongebruikelijke benadering, waarbij in de tijd heen en weer gesprongen wordt en er ook nog eens drie verhaallijnen zijn.

Ik moest tijdens het kijken een paar keer pauzeren en terugspoelen om een en ander te kunnen plaatsen. Dat was niet vervelend, integendeel, terugspringen is niet voor niks een handige Netflix-feature en het vergrootte op de een of andere manier de levensechtheid van het drama dat ook in het echt maandenlang een raadsel is geweest. Totdat de rechercheurs van de afdeling Moordzaken er in slaagden de zaak op te lossen. De film is ook een ode aan hen, er is geen andere politieafdeling in heel Spanje die zoveel moordzaken oplost als dit team uit Valencia.

Over het verhaal wil ik niet veel vertellen. Maje, de hoofdpersoon, is een aantrekkelijke jonge vrouw die onlangs getrouwd is. Daarmee heeft ze haar toekomst bezegeld. Maar dat nogal voorspelbare bestaan is niet het leven dat ze wil. Ze komt uit een streng gelovig milieu en voelt zich aangetrokken tot spannende uitspattingen. Ivana Baquero zet haar overtuigend neer, sexy maar geen vamp, niet slim maar wel doortrapt. Dan wordt op een dag haar echtgenoot gevonden. Op gruwelijke wijze vermoord in zijn eigen parkeergarage. 

Het onderzoek naar de moord wordt geleid door de doortastende politieofficier Eva, een knappe rol van Carmen Machi, die zich door niets en niemand laat intimideren. Beetje bij beetje weet ze te achterhalen wat er is gebeurd.

De film draait om sterke vrouwen, die weten wat ze willen. En dat is waar ik nog een beetje over dub. Spanje is zowel een sterk feministisch als een zeer macho land. De regisseur is een man. Het team van vijf(!) scenaristen telt slechts één vrouw. Wat is nu het perspectief? Zijn de vrouwen gevaarlijk omdat ze zo onafhankelijk zijn? De mannen in het verhaal zijn over het algemeen niet de meest snuggere figuren. Hun geslachtsdeel neemt in ieder geval met enige regelmaat de hersenfunctie over. Dat is weliswaar erg realistisch maar maakt hen in de film op een bepaalde manier ook tot slachtoffer. De vraag is van wie of wat? Van de vrouwen, de maatschappij, de kracht van hun hormonen of toch van zichzelf?

La Viuda Negra is nooit in de bioscoop uitgebracht en alleen op Netflix te zien.

PS: Iedere zondagavond verstuur ik In de Week, een zeer persoonlijke nieuwsbrief over wat ik de voorbije week zag, las, meemaakte en dacht. Doe net als meer dan tweeduizend andere lezers en abonneer je hier gratis.