Verplicht vrolijk worden
‘Ja hoor, daar heb je hem weer. Kon je natuurlijk vergif op innemen. Het is weer niet goed.’
Wie wordt daar nou niet vrolijk van? Van dat kalfsvlees.
Elke keer als ik zo’n spotje hoor, moet ik aan het volgende denken.
Deze zomer logeerde ik een paar dagen in Casa La Siësta, een idyllisch oord vlakbij Vejer de la Frontera in Zuid-Spanje. Het was er zoals het op vakantie moet zijn, een omgeving die je het gevoel geeft dat je er een roman zou kunnen schrijven, een zwembad waar je al relaxed van wordt als je er alleen maar naar kijkt, extreem zorgzame eigenaren plus bediening en nog meer van dat soort heerlijkheden. Bij aankomst loeiden de koeien aan de andere kant van het grote weiland luid. Ze stonden bij het hek en staarden naar iets in de verte. Het klonk niet gezellig.
Na een uur loeiden ze nog, de avond viel en het loeien ging door. Zelfs door de nacht bleef het klinken.
De volgende ochtend bij het ontbijt verzuchtte de Britse hoteleigenaar ‘poor cows’. Boeren hadden twee dagen eerder de kalveren weggehaald, legde hij uit. Hij had het niet willen vertellen in de hoop dat het zou ophouden maar hij wilde het ook niet verzwijgen.
Het geluid ging ineens door merg en been. Moeders die roepen om hun kinderen, er bestaat amper iets hartverscheurenders.
In de loop van de dag werd het loeien minder, de volgende avond klonk het nog amper.
Kalfsvlees-reclamespotjes, steeds als ik er een hoor, klinkt op de achtergrond als een fantoomgeluid dat geloei. Ik wil de sfeer niet verpesten maar ik word er niet vrolijk van.
Zo’n poging om kalfsvlees populair te maken, werkt volgens mij ook niet. En wel om het verhaal dat je vertelt over die loeiende moederkoeien. Kalfsvlees, lamsvlees, kuikentjes, veel mensen willen het niet eten omdat ze zo vertederend zijn. Ze zien die jonge beestjes in de wei dartelen.
Ik stel voor dat we dat jonge vlees ook gewoon gaan afschaffen. Laat die jonkies nog maar even van het leven ‘genieten’.
Moet toegeven dat ik vorige week een stukje kalfsvlees heb gegeten in restaurant. Voelde niet goed en ik doe het ook niet meer, heb ik mezelf beloofd.
Het blijft ook een rare reclame op tv. Als ik die kerel zie die het aanprijst, dan verwacht je eigenlijk dat hij een kritische noot gaat plaatsen; dat hij het juist af gaat keuren.
Ik word er ook niet vrolijk van.
Ten eerste, mooi nieuw design! Goed dat je de overstap hebt gemaakt naar WordPress! Als tweede, bijzonder artikel. Meer erover valt niet te zeggen.
Zo zie je maar dat niet alles is wat het lijkt. Afschaffen dat kalfsvlees, zou ik zeggen. Hopelijk komen er meer van dit soort columns.
Hiep hoi! Francisco van Jole is terug! Mooi!
Maar wat mij betreft hoeft er geen mogelijkheid te zijn om een reactie te plaatsen. Want dan krijg je óf het probleem dat er allerlei enge types dit weblog misbruiken om hun eigen ideologie te misbruiken (waar dit weblog niet mooier van wordt) of er wordt geklaagd omdat die stukjes worden weggemodereerd (waardoor je weer het predikaat van censor krijgt).
Ik ben er dus voorstander van een weblog zonder reactiemogelijkheid. Dat bespaart een hoop ellende, en als ik toch iets briljants wil vertellen, dan mail ik wel.
Tja, eigenlijk heb je wel gelijk. Maar het is toch ook leuk om een reactie te kunnen geven. Je moet dan eerst jezelf wel de vraag stellen of je geen eng type bent dat zijn eigen ideologie wil verkondigen en of je het erg zou vinden als het in dat geval weggemodereerd werd. En of het niet kunnen geven van reacties geen censuur bij voorbaat is. Misschien wil Francisco juist in dialoog met mensen die het niet met hem eens zijn. Of juist roerend met hem eens zijn. Laten we maar afwachten hoe deze nieuwe opzet zich ontwikkelt.
Tja, ik wordt er ook niet vrolijk van dat kalfsvlees en vooral de reclames niet, ingesproken door de smaakpolitieman, maar het is natuurlijk wel zo dat kalfsvlees een bijproduct is van het drinken van melk. Die koeien geven pas melk als ze kalveren; de helft ervan is in ieder geval stier en er zijn minder koeien nodig dan dat ze voortbrengen. Deze kalveren zijn geen vleeskoeien en je kan de stiertjes niet voor eeuwig bij de moeder houden. Ik koop dus zo nu en dan wel biologisch kalfsvlees om de cyclus compleet te houden. Maar dan hoef je er nog niet vrolijk van te worden.
Speenvarken, kalfsvlees, braadkuiken, zuiglam, allemaal jonge dieren die, vermits goed klaargemaakt, een verrijking van het dagelijks menu betekenen en dat al vanaf dat de mens nog een dierenhuid om de schouders moest slaan om zijn naaktheid te bedekken. Wat is er op tegen dat deze jonge dieren gegeten worden? Vermoedelijk stamt dit vanuit de jeugd, waarin wij voorgelezen worden uit boekjes met als hoofdpersonen lieve, al dan niet in kleding gestoken, diertjes die leuke avonturen beleven. Dat deze diertjes ook een hoofdrol vervulden bij de maaltijd voorafgaande aan het voorleesuurje werd niet echt stilgestaan.
Maar het vlees is gewoon erg lekker en ik krijg er, mits het afkomstig is van een biologische slagerij, dan ook geen schuldgevoel van.
Dus eten we voortaan alleen nog vlees van lelijke, stomme dieren die er niet schattig uitzien? Of waarvan we niet zeker weten of de moeder hartverscheurend kan jammeren? Of vlees van dieren die lang genoeg geleefd hebben om niet meer schattig te zijn? Wat een onzin, wees dan consequent en laat je principes niet bepalen door hoe schattig een diertje eruit ziet.
Vlees, wij mensen hebben het helemaal niet nodig.
Ben zelf al 46 jaar vegetariër, nooit ziek.
Tegenwoordig zijn er zulke lekkere “vlees”vervangers, dat je vlees eigenlijk helemaal niet mist in je maaltijd.
Je hoeft geen kikkererwtjes en sojabonntjes meer te knabbelen om lekker te eten.
Laat de dieren met rust!
Schandalig vind ik de reclame over kalfsvlees.
En alleen oudere dieren eten, wat een onzin, een dier is een dier , is leven, en wij zullen niet doden, of eten wat door een ander gedood is.
hoe heet die kerel vd smaakpolitie ook alweer? hoe is hij te bereiken?
Het lijkt me goed als zoveel mogelijk mensen hem een mail sturen dat hij zijn goede naam niet moet verbinden aan dit soort dieronvriendelijke spotjes.
Trudy, niet echt een sterk argument, vind je wel? ‘Ben zelf al 46 jaar vegetariër, nooit ziek.’ ’t Is een beetje van de strekking ‘Mijn grootvader rookt al zijn hele leven en is nu 98, dat geklets over longkanker van roken geloof ik dus niet.’
Ik hoop niet dat je die bakjes gevuld met dingen die de vorm hebben van vlees, maar smaken naar eh… niets, bedoelt als je het hebt over lekkere vleesvervangers?
Dit vergat ik nog toe te voegen:
Koefnoen heeft een aardige parodie gemaakt op deze reclame, met kritiek op de dieronvriendelijkheid van kalfsvlees. Zie uitzendinggemist.
Heb zelf overigens nogal mijn twijfels in hoeverre Rob Geus een ‘goede naam’ heeft.