Vanavond valt een jackpot van 25 miljoen te winnen. Dat lijkt veel maar vanavond gaat ook de iPhone in de verkoop. Wie de jackpot wint kan er in Belgi&euml 50.000 iPhones voor kopen. Dan lijkt het al een stuk minder. En wat moet je met 50.000 iPhones?
Je kunt er ook één Van Gogh voor kopen en aan de muur hangen.
Leuk schilderijtje.
Ja, gewonnen met de Staatsloterij.
Je kunt er een reis mee kopen naar het ruimtestation ISS.
Nog op vakantie geweest?
Mwah, een rondje planeet.
Hoe langer je er over nadenkt, hoe leuker het wordt om zo weinig mogelijk met die jackpot te doen. Alleen is dat natuurlijk niet de bedoeling. Je moet juist gaan denken wat je er allemaal wel mee kunt doen en dat het dan toch nooit opraakt. Want dat is het hele idee van een loterij, een oefening in jezelf voor de gek houden.
De Staatsloterij is daar heel bedreven in. Het is een bedrijf dat voor 15 euro per stuk teleurstellingen verkoopt. Dat noemen ze op hun eigen website ‘een product’. Mij lukt dat nooit. Ik probeer het wel eens op feestjes.
Ik neem een getal onder de 10 in gedachten en jullie geven me allemaal 10 euro. Wie het vervolgens goed raadt krijgt 20 euro terug.
Nooit wil iemand het spelen. Terwijl de kans groter is dat ze winnen dan bij de Staatsloterij.
De kans dat je vandaag om het leven komt is ook groter dan de kans dat je de Staatsloterij wint, houd ik mezelf voor.
En toch gebeurt het.
“O ja,” zei een collega ooit halverwege de werkdag. “Ik heb gisteren de Staatsloterij gewonnen.”
“Een tientje?”
“Nee, de hoofdprijs.”
Terwijl ik hem feliciteerde, vervloekte ik mezelf. De kans dat er twee Staatsloterijwinnaars aan hetzelfde bureau werken is nihil.
Nooit kocht ik meer een lot.
CC foto: de lo mismo