Apples is een komedie waarvan ik niet weet waarom die zo heet, behalve dan dat de hoofdpersoon appels eet. Dat is meteen het enige normale aan de film die handelt over een mysterieuze epidemie van geheugenverlies die sinds kort is uitgebroken. Van het ene op het andere moment vergeten mensen wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat ze deden.

Hoofdpersoon Aris wordt aangetroffen in een stadsbus, bij het eindpunt. Hij heeft geen identiteitspapieren bij zich en wordt overgebracht naar een speciale kliniek die vol ligt met geheugenlozen. Omdat niemand hem komt halen wordt hij ingeschreven voor een nieuw soort, zeer experimentele behandeling. De deelnemers krijgen opdrachten om een nieuwe levensgeschiedenis op te bouwen.

Wat herinner je je van je leven tot nu toe? De ingrijpende, indrukwekkende, intense gebeurtenissen. Dus die moeten aangemaakt worden om de deelnemers een besef van leven te geven.

De opdrachten zijn curieus. Rijd een auto tegen een boom op een verlaten weg, bijvoorbeeld. Aangezien Apples een droge comedy is werkt dat goed. Het zou ook nog de boodschap van de film kunnen zijn, dat veel van de indrukwekkende ervaringen die we koesteren tamelijk nutteloos zijn, vanuit het universum bezien dan. Al vermoed ik dat het niet de boodschap is. De film heeft ook geen boodschap nodig.

Het verhaal speelt in een vroegere tijd, waarin bijvoorbeeld cassettebandjes nog gebruikt werden om opnames te maken. Die setting is geniaal want daardoor herinner je je als kijker onwillekeurig allemaal dingen van vroeger terwijl het verhaal juist gaat over mensen die dat niet meer kunnen. Tel daarbij op dat er geweldig geacteerd wordt, het allemaal mooi gefilmd is in en ook nog eens in een afwijkend beeldformaat. Apples is een bijzondere film. En dat is het.

Apples is te zien op streamers, zoals Picl